I Dërguari i Allahut më herët nuk kishte drejtuar asnjë popull. Në fëmijëri, përveç drejtimit të tufës së bagëtive, nuk kishte menaxhuar asgjë tjetër. Mirëpo me ndërtimin e Shtetit Islam të Medines ai hodhi themelet e një qytetërimi të lartë. Ai i shpëtoi të gjitha krijesat nga e keqja e zullumqarëve.
Robërit gjetën paqe. Kafshët gjetën qetësi. Bimët gjetën prehje. Shkretëtirat që ishin kthyer në lumenj gjaku u paqësuan… Sa bukur e shpreh Mehmed Akif Ersoj këtë gjendje:
I dobëti dhe i pafuqishmi që shtypeshin shumë, gjetën jetë. U zbeh dhuna që asgjësimin se shkonte as ndër mend.
